top of page

coachen | in contact met je wijze lijf




Contact met je basis Als je contact maakt met je bekken-basis, waar stevigheid en veiligheid huist, ben je als coach met gemak present. En als je jezelf opricht vanuit deze innerlijke basis en rechtop zit helpt dit om je focus scherp te houden. Je luistert daardoor aandachtig en stelt heldere vragen. Als je de ander lichaamsgericht wil coachen vraagt dit om zelf contact te maken met je eigen lijf. In verticale verbinding met jezelf om...

  • lijfelijke signalen waar te nemen

  • te voelen wat er te voelen valt

  • je behoeften serieus te nemen en

  • ervoor te zorgen dat je behoeften vervuld worden.

Volle aandacht | AanZijn Jouw volle aanwezigheid en aandacht zal cliënten goed doen. Laatst hoorde ik het begrip dappere tederheid. Dat sprak me meteen aan. Bij embodied, ofwel lichaamsgericht, coachen staat vanuit de haptonomie het begrip AanZijn centraal. De cliënt voelt aan dat je van harte present bent voor de ander en kunt dragen wat aan bod komt. Met opbeurende verhalen, redders-neiging of ongevraagd advies is de ander niet gediend. De client is eigenaar van haar probleem en komt in contact met haar eigen wijze lijf tot een oplossing als de tijd daar rijp voor is. De meeste mensen blijken, hoe lastig ook, prima in staat hun eigen lot te dragen. Door dit zelf te dragen krijgt medelijden geen kans en groeit zelfvertrouwen. Het lot zelf dragen betekent niet dat iemand dit alleen moet doen. Een coach raadplegen kan zeer behulpzaam zijn. Vragen die een coach kan stellen zijn:

  • wat vertelt je lijf

  • wat voel je

  • wat doe je

  • en bevalt het.


Wat vertelt je lijf? Hoe is het voor je om je lichaamssignalen serieus te nemen? Het eigen lijf aftasten gaat het best als je stevig zit met twee voeten op de grond en je ogen omlaag gericht. Dit geldt zowel voor de coach als voor de coachee. Vragen gericht op lichaamsbewustzijn:

  • Hoe zit je nu op je stoel?

  • Laat je je dragen?

  • Kun je je voeten voelen?

  • Wat ervaar je van je adem?

  • Wat voel je op dit moment in je lijf?

  • Voelt het warm, koud, strak, soepel, drukkend, enz..

  • Welke beweging wil je maken?

  • Etc. 


Wat voel je?

Om helderheid in emoties, gevoelens en verstand te krijgen gebruik ik graag de metafoor van de rivier. Een rivier laat zien hoe het leven alsmaar vanzelf voortbeweegt.


The river is flowing and growing. The river is flowing back tot the sea. Mother Earth carry me, a child I will always be. Mother Earth carry me, back tot the sea. (Line Halstadt)

Emoties Aan het oppervlak van een rivier beweegt het voortdurend. Spetterend, golvend, spattend, alsmaar in verandering. Deze beweging naar buiten kun je vergelijken met emoties die komen en gaan afhankelijk van je gemoedsgesteldheid. Als opkomende emoties er meteen mogen zijn ervaar je dit maximaal een minuut. Laat maar stromen, wat het ook is, het ebt vanzelf weer weg. Als je opkomend verdriet of boosheid wegdrukt, gaat de energie onderhuids en komt vroeg of laat weer tevoorschijn. Meestal op een minder prettige manier.

Gevoelens In de diepte van de rivier is een rustige onderstroom die alsmaar doorgaat. Deze stroom kun je vergelijken met een kalm gevoel in het centrum van je lijf, richting je bekkenbodem. Daar kun je stilte, ruimte en zachte kracht ervaren, een thuisgevoel.

Verstand De stevige rivierbedding houdt de boel bij elkaar, biedt richting, structuur en concrete handvatten. Dit kun je vergelijken met gezond verstand dat naast gevoel nodig is om vanuit trouw aan jezelf je koers te bepalen en te volgen.


Wat doe je? Als je je koers hebt bepaald en van plan bent die te volgen, hoe breng je die in praktijk? Wat is nodig voor het beoogd resultaat? Welke voornemens wil je concreet in praktijk brengen? Wat is daar vandaag voor nodig? En deze week? En dit kwartaal?

Hoe is het voor je om hiervoor de eerste stappen te zetten en de overige activiteiten alvast in je planning op te nemen? Ga je alleen aan de slag of met iemand samen? Heb je hulp nodig? Kun je dat alvast regelen?


Bevalt 't?

Tot slot vragen die helpen om zelfafwijzing te verminderen en bewust stil te staan bij wat je wel voor elkaar hebt gekregen. Je gaat letterlijk je zegeningen tellen.

  • Waar ben je dankbaar voor?

  • Wat heb je hier zelf aan bijgedragen?

  • Welke kwaliteiten heb je hiervoor ingezet?

Dit geeft inzicht in de eigen investering die kennelijk nodig was om nu te oogsten uit dankbaarheid. Dit inzichtelijk maken bevordert een gevoel van competentie en zelfwaardering. En? Hoe bevalt dat?







bottom of page