stoppen - zitten - voelen (2)

Stilstaan om vooruit te komen
Maar goed dat deze stoel niet kan praten. In mijn praktijk is vanzelfsprekend sprake van vertrouwelijkheid. Wat heb ik veel vrouwen en ook mannen uitgenodigd om te stoppen, te zitten en te voelen. Pas nadat ik dit zelf met pijn en moeite aandurfde, er zelfs vertrouwd mee raakte en nog sterker... vaak vrijwillig stop en ga zitten voelen. Aansluitend op de 4-jarige Lagere Detailhandelsschool ben ik als 16-jarige mijn fulltime werkend leven gestart. Al snel daarna ben ik daarnaast een leergierige parttime studie-stapelaar geworden en tot nu toe gebleven. Zie mijn profiel op LinkedIn als je wilt. https://www.linkedin.com/in/jozienwijnakker/ Tientallen zelfmanagement-boeken, studies en podcasts heb ik verslonden. Geleidelijk aan is de studie-verslaving vervangen door nieuwsgierigheid en enthousiasme. Mijn spreekwoordelijke shit werd compost en ik schrijf dan ook vrijwillig en met veel plezier over persoonlijke ontwikkeling, vooral op basis van haptonomie. Mij heeft al die ontwikkeling goed gedaan en hierover deel ik van harte. In mijn persoonlijk proces en mijn coach- en haptotherapiepraktijk staat de 'methode' stoppen-zitten-voelen centraal. Opgedane kennis en uitgebreide ervaring hebben me laten zien dat je echt vooruitkomt als je een pas op de plaats maakt. Velen heb ik uitgenodigd, aangemoedigd en begeleid bij verkenning van hun binnenwereld. Je kunt hiermee zelf aan de slag gaan. Deze blogs zijn bedoeld om je mogelijkheden aan te reiken, zijn echter geen vervanging van begeleiding door hulpverleners. Raadpleeg daarom desgewenst of zonodig je huisarts, een haptotherapeut www.hapto.nl. of andere specialist. 

Opzij, opzij, opzij, ...
Mensen die vooral druk, druk, druk bezig zijn worden juist met innerlijke onrust geconfronteerd als ze hiermee stoppen. Als je jezelf te weinig rust gunt staat je lijf continu aan, de 'motor' blijft maar draaien. Je spieren staan gespannen, je loopt op je tenen, je hartslag gaat omhoog, je zit op het puntje van je stoel en je adem vernauwt. 'Gaan zitten is zonde van mijn tijd', hoor ik dan. 'Ledigheid is des duivels oor kussen' hoorde je vroeger. Wat was ik er trots op om het woordje moe niet te kennen, dat was voor watjes. Mijn hoofd(kantoor) kwam steeds met met nieuwe opdrachten, dit moet nog en dat moet nog… In plaats van eindelijk eens op de rem te trappen gaf ik nog extra gas en die motor bleef maar draaien. Door te lang en te veel ‘aan’ te staan heb ik rond mijn veertigste een forse prijs betaald in de vorm van chronische vermoeidheid, migraine en spit. Totdat mijn lijf zo hard schreeuwde dat ik wel moest luisteren. De eerste jaren van de haptotherapie-opleiding (1996-2001) voelde ik me dan ook meer patiënt dan student. Uiteindelijk heb ik mezelf bevrijd van moet-nu-gewoonten die me allang geen goed meer deden door te stoppen, te zitten en te voelen. Als jij innerlijke onrust voelt en nu per se bijvoorbeeld centendrop moet eten om dit ongemak snel uit de weg te ruimen, dan helpt het om te stoppen te zitten en te voelen:

• Stoppen
Bij ongemak, onrust, stress… Bij een gevoel van weerstand: 'ik wil dit nu niet voelen'…Bij urgente drang naar afleiding. Geef mij maar gauw een roze koek, een sigaret, een joint, mijn mobieltje, centendrop,… maakt niet uit als het maar iets is dat me afhoudt van die eeuwige stress. Als je zo'n afleidingsgedrag opmerkt stop dan meteen. Leg de koek weg, doof de sigaret, zet je mobiel uit, et cetera. Maak het niet nog even af, rook de sigaret niet op, niet nog even scrollen en neem ook niet dat volgende dropje. Midden in de afleiding stop je, niet morgen maar nu.

• Zitten
Dan ga je zitten en richt je je ogen omlaag. Wel fijn als je in stilte alleen kunt zijn en de tijd die jij nodig hebt niet gestoord wordt. Plaats je voeten stevig op de grond. Neem de tijd om te landen in je lijf. Je hoeft niet(s) te doen, alleen op te merken, waar te nemen. Voel je jouw gewicht op de stoel die je draagt? Leg je handen maar losjes op je schoot. Je aandacht verandert van de buitenwereld naar je binnenwereld. Zonder eten, muziek, tv, drinken of welke afleiding dan ook.
Voel je de rugleuning die je steunt? Je kunt letten op de amper hoorbare ademstroom via je neus, zonder deze te veranderen. Misschien merk je op dat je steeds dieper in de stoel zakt. 

• Voelen
Ben je geïnteresseerd in wat je lijf te vertellen heeft? Ik wel, en wat een zegen.
Mijn lijf is me meestal te slim af:
- Ze weet eerder dan ik dan het tijd is voor een pauze.
- Ze weet eerder dan ik dat een glas water drinken me zou opfrissen.
- Ze weet eerder dan ik dat het tijd wordt om buiten een luchtje te scheppen.
- Ze weet eerder dan ik dat ik dit contact beter kan afronden.
- Ze weet eerder dan ik dat me iets dwars zit.
- Ze weet eerder dan ik…vul maar in...
Uit eigenbelang luister ik daarom naar mijn trouwe en inmiddels vertrouwde lijf. Je kent vast de zin: 'Luister naar het fluisteren in je lijf dan hoeft het niet te schreeuwen'. Wat vertelt je binnenwereld op dit moment? Voelt het strak, ruim, warm, slap, koud, moe, vol, zwaar, … Waar voel je dat? In je keel, schouder, linkervoet, maagstreek, …? Hoe is het voor je om toe te laten wat zich als vanzelf aandient. Je hoeft nog steeds niets te doen, alleen maar op te merken. Laat ook opkomende gevoelens van verdriet, blijdschap, angst of boosheid gerust toe, die vragen jouw aandacht en ebben vanzelf weer weg. 

"een sprekend mens is te helpen"

mijn vader, Wim Wijnakker

Zelfzorg
De paradox is dat je door op reis te gaan naar je binnenwereld en ongemak toe te laten als vanzelf weldadige gevoelens zich aandienen zoals je gekend weten, erbij horen en ‘thuiskomen’.
En meestal ontdek je na een tijdje waar je behoefte aan hebt, wat je echt goed zal doen.
Vaak gaat dit om zogenaamd kleine dingen op het gebied van zelfzorg: een fruitsalade, lekker buurten met vrienden, stukje lopen, keihard zingen, een voetenbadje of andere behoeften.
Ik beveel je van harte aan om die behoefte prioriteit te geven. Hoe kun je hiervoor (laten) zorgen? Vraag de ander zo precies mogelijk wat je wil en geef de ruimte om te weigeren en jezelf de ruimte om een eventuele nee te ontvangen. De ander wordt dan in vrijheid gevraagd daardoor ontstaat oprecht contact: vrijheid-in-verbinding.

Iets over hebben voor een ander
Bij herstel van ziekte, van over-spanning of burn-out is het de grote kunst om allereerst zorg te ontvangen. Jouw kerntaak is dan lummelen, niksen, en luieren net zolang totdat je zin krijgt om de zolder op te ruimen. Dan wordt het tijd om weer in de benen te komen en ervoor te zorgen dat je energievoorraad op peil blijft. Mijn moeder zei het: 'je moet iets over hebben voor een ander'.
Nu vertaal ik dat heel letterlijk. Pas als ik tijd en energie over heb geef ik. Door zelfzorg prioriteit te geven komt er vanzelf weer verlangen naar contact. Gezonde zelfzorg maakt dat je graag iets over hebt voor een ander. Samen plezier hebben en van betekenis zijn voor je medemens draagt bij aan een zinvol leven. Je verhuist van overleven naar leven en als je dit onder de knie hebt komt er spontaan ruimte om te geven. Dan kom je steeds vaker in een natuurlijk ritme van nemen & geven, van opladen & ontladen, van gas geven & remmen en van samen & alleen. Je vaart op het loepzuiver kompas van je wijze lijf en volgt je eigen koers. Vanuit trouw aan jezelf komt er openheid in contact, voor echte ontmoeting en voor liefdevol samenzijn.

❤️ vrij in verbinding ❤️