van hart tot hart ❤️

Gepubliceerd op 30 mei 2024 om 18:10

Van uiterlijk naar innerlijk
Mensen kunnen zich door onzekerheid anders voordoen dan ze echt zijn om hun eigenheid af te schermen. Deze gerichtheid op de buitenwereld is bedoeld om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Om goedkeuring van je gedrag van anderen te krijgen. Alle verhalen, rollen, maskers en drama verhullen dan iemand's essentie. In contact met anderen kun je, voorbij deze uiterlijkheden, echt contact maken. Als je zelf zonder masker je natuurlijke eigenheid accepteert doe je dat ook gemakkelijk bij een ander. Een natuurlijke eigenheid en intelligentie die je prachtig terugziet in bijvoorbeeld de seizoenen. In het wonderbaarlijk leven van mens, plant en dier. Een continu proces van opgaan, blinken en verzinken.

Kijk maar naar de tulpen in de vaas of de appels op de schaal. Tulpen en appels tonen zonder enige gêne hun eigenheid.

 

Vrij van goedkeuring door de ander
De ene mens heeft als vanzelf liefde te geven. De ander vraagt vanuit behoeftigheid om liefde. Als mensen liefde vragen is er meestal sprake oud zeer dat nog aandacht vraagt of van overtuigingen die geen goed doen. Een veel voorkomende beperkende overtuiging is:
ik ben niet goed zoals ik ben. Dit kan onplezierig gedrag met zich meebrengen dat om begrenzing vraagt. Onecht gedrag voelt niet lekker. Je kunt dan nog steeds van harte JA zeggen tegen de ander en tegelijk een duidelijk NEE tegen gedrag dat jou niet past.

Als je nog behoeftigheid ervaart kun je beperkende overtuigingen onderzoeken en nog niet geheeld oud zeer aandacht geven. Zelf noem ik dat behoeftige deel: mijn Hunkerende Hetty. Die uitreikt omdat ze alsnog gehoord en gezien wil worden. Die goedkeuring hoeft niet meer van buiten te komen als ik (van mezelf) mezelf mag zijn op mijn manier.


Kwetsbaarheid serieus nemen
Door openlijk te erkennen wat je gemist hebt, wat zo’n pijn deed of wat je geschaad heeft, neem je je kwetsbaarheid serieus. Gevoelens van boosheid en verdriet willen gezien worden. Om te beginnen door jezelf en het doet goed als zo'n affectief gemis beaamd wordt door iemand waarbij jij je veilig voelt. Het kan je helpen om te benoemen en op te schrijven wat je destijds hebt gemist van je ouders, leraren en verzorgers. En ook wat je van hen liefst wèl had ontvangen. Door deze realiteit te nemen zoals die is kun je oude verhalen loslaten. Het ging zoals het ging en het gaat zoals het gaat. Dit is je geschiedenis en je realiteit. Door zo'n persoonlijk ontwikkelingsproces verschuift kinderlijke behoeftigheid naar volwassen bewustzijn van je behoeften. Je kunt zelf deze behoeften invulling geven. Je kunt ook een ander vragen hiervoor te zorgen. Dat kan al heel eenvoudig. Bijvoorbeeld: 'Wil je alsjeblieft een kop koffie voor me maken?'. Fijn als de ander hieraan tegemoet komt. En soms heb je een nee te ontvangen op zo'n verzoek. Misschien effe slikken... maar de ander is wel eerlijk. Zo blijf je vrij in verbinding.

 

Het is ons licht, niet onze schaduw, die ons het meest beangstigt.

 

Je licht laten schijnen op al wat er wèl is
Hoe zou het zijn om je om te draaien naar het licht? Door te kiezen voor liefde verdwijnt angst naar de achtergrond. In een bekend gedicht van Marianne Williamson staat dat mensen banger zijn voor het licht dan voor het donker:

Het is ons licht, niet onze schaduw, die ons het meest beangstigt. We vragen onszelf: Wie ben ik om briljant, prachtig, talentvol en fantastisch te zijn?

Maar wie ben jij om dat niet te zijn!
Door je onbelangrijk voor te doen bewijs je de wereld geen dienst. Je hoeft je niet kleiner voor te doen dan je bent. Als jezelf je licht laat stralen, geef je onbewust andere mensen toestemming om hetzelfde te doen. Je bent dan nog niet meteen verlicht (-: maar je gaat wel een stuk lichter door het leven. Mij helpt de vraag Wat zou liefde doen? als ik ergens geen raad mee weet. Ook iets voor jou?

Affectieve bevestiging
De ander affectief bevestigen in haar of zijn eigenheid doet een mens goed. En het goede nieuws is dat behoeftigheid vanuit tekort geleidelijk verandert in een gevoel van overvloed. En al barst je van de goede bedoelingen, je kunt een ander niet redden. Door de ander te willen veranderen en ongevraagd te adviseren voelt hij of zij zich nog meer afgewezen:
'Zie je nu wel, ik doe het weer niet goed'.

In plaats van ongevraagd te redden kun je voorleven hoe je zelf liefst leeft door
- te stoppen met terugblikken en herkauwen op wat vroeger allemaal moeilijk en lastig was
- aanwezig te zijn in het hier en nu, meebewegend met wat het leven biedt en door
- het nodige te doen gericht op een vitale toekomst.
En natuurlijk kun je als dat jou past helpen of adviseren als daar om gevraagd wordt.

Gevoelsvermogen

Dit is het vermogen om je lichamelijkheid bewust te voelen en te beleven. We leven in een maatschappij die veel vraagt. Elke minuut komt informatie op ons af via (social) media.
Ook de variëteit aan keuzes zoals bijvoorbeeld in de supermarkt vraagt hoge besluitvaardigheid. Dit alles prikkelt ons denkvermogen. Het gevoelsvermogen blijkt een raadgever om keuzes te maken die niet alleen verstandig zijn,... maar ook goed voelen.
- Kun je het voelen als je overprikkeld bent?
- Voel je het als je vrij wil zijn van tv, computer en mobiel?
- Voel je het als je een glaasje water of buitenlucht nodig hebt?
- Voel je het als er bedroefde zwaarte aandacht vraagt?
- Voel je het als je behoefte hebt aan een praatje of een knuffel?
Hoe is het voor je om deze signalen van je lichaam serieus te nemen? Om te voelen wat je lijf en gevoel te vertellen hebben. Dit gevoel bewust beleven is echt anders dan nadenken over gevoel of met anderen over gevoel praten. Door vertrouwd te raken met je binnenwereld groeit je gevoelsvermogen. Er ontstaat ruimte voor echt contact.
Van hart tot hart.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.