stoppen-zitten-voelen

Menselijke neiging tot pijnvermijding Omdat innerlijke onrust geen prettig gevoel is proberen mensen dit vaak zo snel mogelijk te verstoppen of kwijt te raken. Pijnvermijding is voor velen een onbewuste dagtaak. Deed ik ook jarenlang. Het leven moet altijd leuk zijn. Mijn ervaring is: te veel leuk is niet meer leuk. Je bent bang innerlijke pijn niet aan te kunnen en gaat daarom elk probleem analyseren, nare emoties wegdrukken of rationeel verklaren. En je neigt ernaar om afleiding te zoeken in iets als tv kijken, eten, shoppen, alsmaar bezig zijn, et cetera. Het vervelende is, dat als je zo handelt -de nog steeds lijfelijk aanwezige maar verstopte- onrust steeds weer terugkomt. En iedere keer heftiger als de vorige keer. Zelfs tot overspanning en burn-out aan toe. Deze innerlijke onrust wil je iets vertellen, deze lijfsignalen willen je zelfs helpen.

Directe beleving Je komt pas echt verder als je leert om zonder te dempen onrust in het hier en nu te beleven, te doorvoelen, zonder deze te ‘dempen’ met allerlei afleiding. Als je vertrouw raakt met je tijdelijk ongemakkelijk voelen. Moet je dan gewoon onrustig gaan zitten zijn? Waarschijnlijk wel. Dat zal de nodige oefening vergen, maar het resultaat is zeer de moeite waard: echte innerlijke rust. Oefening baart kunst. Uitgebreide theorieën over het creëren van innerlijke rust samengevat in 3 stappen.

Emoties komen op en ebben weg als golven in de zee.

Als je

• iets dwars zit, lijfelijk een onbestemd naar gevoel ervaart

• meent iets te moeten geven aan de ander (kaartje, cadeautje, appje, ...)

• merkt dat je gespannen bent, niet lekker in je vel zit

• alsmaar blijft piekeren, denken, vergelijken, malen

• overmatig eet, drinkt, poetst, winkelt, tv-kijkt, surft op internet, enz…

• voelt dat er iets niet klopt...

Geef dan alle tijd en ruimte aan jezelf. Door meteen te stoppen, te gaan zitten en te voelen wat er nu te voelen valt. In mijn haptotherapie-praktijk heb ik hier veel mensen zachtmoedig toe uitgenodigd en tot hun grote verrassing 'lukt het' om -met hulp van mijn gidsende begeleiding- te stoppen met praten, voluit te gaan zitten met de ogen dicht en te voelen wat er NU te voelen valt en geleidelijk innerlijke rust te ervaren. Na enige tijd durfde ze het aan om ook thuis alleen te gaan stoppen-zitten-voelen. Juist door niet en niets te doen.

Als ik innerlijke onrust ervaar weet ik dat mijn lijf me wil vertellen wat nodig is voor mijn gezondheid. Dus: op de keukenstoel gaan zitten, oprecht en rechtop, in stilte uitluisteren en toelaten wat komt, stroomt en wegebt. In de praktijk blijkt dat stap een het moeilijkst is. Stoppen met je bezigheid en de andere twee stappen volgen min of meer vanzelf.

1. Stoppen Beëindig meteen wat je feitelijk aan het doen bent. Leg je mobieltje, de sigaret, de poetsdoek, het glas wijn of wat dan ook nu neer. Dit is vaak een onbewust routinematig patroon (zie een ander blog over de 5 p's). Maak het dus niet nog even af, stop midden in je activiteit.

2. Zitten Ga stevig zitten op een stoel of kruk. Twee voeten op de grond. Maak op een zachte manier contact met je zitvlak en met de ruimte in je bovenlijf. Richt je aandacht in stilte volledig op jezelf en keer naar binnen. Je ogen gesloten of omlaag gericht. Je zakt, zinkt en landt steeds dieper en zachter op je stoel. Zonder eten, drinken, computer, muziek, krant, tv of welke afleiding dan ook. Je kunt stil blijven zitten, hoeft niet te bewegen. Vertrouw op je groeiend gevoelsvermogen om bewust en aandachtig te voelen wat gevoeld wil worden. Als je zo stilletjes zittend je binnenwereld van top tot teen durft te voelen dan voel je je steeds vrijer. En steeds meer in verbinding. Allereerst met je stevige basis, van daaruit met jezelf en onlosmakelijk met alles en iedereen om je heen. Juist hierdoor ga je jezelf na een tijdje goed voelen (-:

3. Voelen Neem je lijfelijke sensaties waar. Geef je emoties de ruimte. Die willen in beweging komen, daar zijn ze voor bedoeld. Waar voel je verkramping, trilling, druk, kou, tinteling, zwaarte, etc… Welke lichaamssignalen vallen je op? En waar in je lijf? Warm, koud, strak, ruim, hard, zacht, enzovoort. Welke emoties dienen zich aan? Bang, boos, blij of bedroefd? Dit kan een onplezierig gevoel geven,… dat ook weer over gaat. Misschien heb je de neiging om te zuchten, glimlachen, huilen, boeren, bibberen, … Laat maar helemaal gebeuren wat lijfelijk gebeurt. Luister rustig naar je diepste zelf. Je hoeft nu niets actief te doen. Lijfelijke sensaties gaan hun natuurlijke gang. Emoties komen en gaan net als golven van de zee. Al wat heftig opkomt ebt ook weer weg. Je lichaam liegt echt nooit en blijkt een intelligent richtinggevend kompas. Mogelijk wil verdriet, boosheid of angst geleefd en misschien later ook gedeeld worden. Kun je ontspannen bij al wat zich ‘binnenshuis’ afspeelt? Zo kom je stilletjes in contact met je diepste innerlijk weten.

De angst -voor de angst – voorbij herstelt het onderbroken contact met je wijze lijf.

verantwoording: Deze tekst is niet gebaseerd op klassiek wetenschappelijk onderzoek. Wel op (zelf-)studie, professionele en persoonlijke ervaring en op vele malen praktische toepassing.