afscheid destructief gedrag

Nog niet geheelde kwets-uren We overleven onze jeugd, met plezierige en pijnlijke ervaringen, dankzij verdringing en ontkenning van kwets-uren. Uren waarin je bent gekwetst. Dat maakt het mogelijk dat je je jeugd lange tijd gelukkig noemt en zegt dat het vroeger allemaal wel meeviel. Om pijn ‘onder de mat te houden’ creëren we als mens onbewust gedragspatronen om te overleven. Het afwerende muurtje om je hart helpt opgeslagen pijn te ‘verstoppen’. Helaas blijkt automatisch overlevingsgedrag, dat in de verleden tijd beschermend was, nu je volwassen bent, juist destructief. Dit maakt het leven lastiger dan nodig is.

Onvervulde behoeften Een afweerreactie helpt je om de pijnlijke realiteit van toen te verbloemen. Dit zogenoemde ‘oud zeer’ blijkt vaak de oorzaak van emotionele problemen en zelfafwijzing. Je ouders en verzorgers zorgden onvoldoende voor je behoeften. Als je moeite doet om deze onvervulde behoeften alsnog bevredigd te krijgen, deze achterstand in te halen, creëer je onbewust afweermechanismen. En juist deze verdedigende afweer met destructieve gedragspatronen blijkt de oorzaak van emotionele problemen.

Niet langer afleiding zoeken in de buitenwereld Je kunt de afscherming opheffen door je bewust open te stellen voor je binnenwereld. Voor pijnlijke gevoelens uit je jeugd die je toen niet, maar nu als volwassene wèl kunt dragen. Door de oude realiteit te herkennen, te erkennen en serieus te nemen zorg je goed voor jezelf. Door direct lijfelijke ervaring en door het delen op een veilige plek kun je oud zeer verteren en integreren in je levensverhaal. Het wordt voltooid verleden tijd, het ligt achter je. Het is zoals het is en het was zoals het was. Niet mooier en niet lelijker. Je kunt nu opkomende boosheid of verdriet serieus nemen, uiting geven en zo kwetsuren helen. Een lijfelijk of psychisch litteken is veel minder gevoelig dan een open wond.

Triggers of symbolen

Voorbeelden uit het dagelijks leven kunnen je rechtstreeks in contact brengen met oud zeer van vroeger en innerlijke onrust bezorgen. Dat wil je liever niet. Dus gauw naar de verdedigingslinie. Tot dat het overlevingspatroon pijnlijker wordt dan het helen van oud zeer. Herbeleving van pijnlijke ervaringen is echt niet nodig. Juist beter van niet. Wat wel helpt is het doorvoelen wat je lijf in het hier en nu ‘vertelt’. Zo verteer je oud zeer zoals je boterhammen verteert. Al wat niet gezond voor je is laat je achter. Door triggers als helpende boodschappers te zien en daar lijfelijk naar te luisteren verminderen destructieve gedragspatronen en komt er ruimte voor je gezonde zelf en je autonome draag- en veerkracht. Je wijze lijf liegt echt niet.

Bevrijding van innerlijke blokkades Dan wordt het tijd om je zachtmoedig te ontfermen over kwetsuren en zorg te dragen voor heling. Aandachtig en onvoorwaardelijk aanwezig zijn voelt goed en doet goed. Je weet je meer en meer geborgen in jezelf. Je natuurlijke eigenheid krijgt alle ruimte. Je bent vrij in contact met jezelf en anderen. Aanvaarding van je complete zelf met zon- en schaduwkanten zorgt voor eigenwaarde en zelfcompassie. Kracht en kwetsbaarheid krijgen allebei ruimte. Vanuit een veilige innerlijke thuisbasis ervaar je innerlijke rust. Je voelt je gewenst en geliefd, om te beginnen door jezelf.